Luister alsjeblieft naar wat ik NIET zeg

Voor mijn allerliefste

laat mij je niet voor de gek houden
laat je niet door mijn gezicht in de luren leggen want ik draag soms een masker
een masker, dat ik niet durf af te zetten
"doen alsof" is een kunst en mijn tweede natuur,

maar laat je alsjeblieft niet voor de gek houden

ik geef je de indruk dat ik zelfverzekerd ben
dat alles zonnig is, zowel binnen in mij als buiten, 

dat vertrouwen mijn naam is en ik echt "cool" ben 

dat ik niemand nodig heb,
maar alsjeblieft geloof me niet . . . . . !

mijn uiterlijk lijkt onberispelijk
maar daaronder borrelt de verwarring, de angst de eenzaamheid, de pijn
maar dat verberg ik, want ik wil dat niemand dat weet, mijn zwakte veroorzaakt paniek in mij
bang dat ze mijn angst en pijn kunnen zien daarom heb ik een masker
help me . . . . !

ik heb hulp en zorg van mensen nodigdie genoeg van mij houden om te blijven helpen,

 dat is het enige wat me kan redden uit mijzelf
hulp en zorg is het enige wat mij bewijst, dat ik er werkelijk toe doe . . . . .
maar dat vertel ik je niet, want dat durf ik niet, mijn angst blokkeert

ik ben bang dat jij me minder waard zult vinden
ik ben heel bang dat ik niets ben 

dat ik slecht ben
en dat jij dat zult zien en me zult afwijzen 

ik houd niet van verstoppen, echt niet . . .
ik houd niet van die oppervlakkigheid, dat stomme spel 

ik wil liever niet zo zijn, maar gewoon blij . . . . . en mezelf
maar jij moet me daarbij helpen, ik kan het niet alleen

jij moet je hand naar me uitsteken, ook al lijkt dat het laatste wat ik wil
jij alleen kunt mijn leegte en mijn pijn wegnemen,
de pijn die ik niet wil voelen 

jij helpt me elke keer als je lief en bemoedigend naar mij kijkt
elke keer als je probeert me te begrijpen, omdat je echt om me geeft 

dan begint mijn hart vleugels te krijgen
hele kleine vleugels, maar toch, vleugels . . . .

met je aandacht en je begrip, kun jij leven in mij blazen ik wil dat je dat weet, 

dat is heel belangrijk voor mij
hoe jij een mens in mij kunt scheppen, als je daarvoor kiest en, alsjeblieft, kies voor mij . . . .

jij bent de enige die de muren om mij heen kunt afbreken 

de muren waarachter ik angstig trillend woon
jij bent de enige die mijn masker kan afnemen
en me kan redden uit de schaduwwereld van onzekerheid en paniek

ga alsjeblieft niet aan mij voorbij, alsjeblieft, loop niet door ik, zal niet gemakkelijk voor je zijn
een lang gevoel van waardeloosheid bouwt nou eenmaal sterke muren
hoe dichter je bijkomt, hoe meer ik blindelings naar je zal slaan
dat is irrationeel . . . soms ben ik gewoon irrationeel

ik vecht precies tegen datgene waar ik naar uitschreeuw, 

liefde en vriendelijkheid zijn sterker dan de sterkste muren
daarin ligt mijn hoop, mijn enige hoop . . . . alsjeblieft, 

breek die muren af met je sterke handen
met je zachte handen . . . .

want het kind in mij is beschadigd en heel gevoelig, heb mij lief . . . . .

blijf je liefde geven, tegen de stroom in, al is het vaak heel zwaar, laat mij niet vallen . . . .
laat het kind in mij niet verdrinken in verdriet en eenzaamheid en angst 

help die muren af te breken, zodat wij elkaar mogen ontmoeten
in rust en vertrouwen, eenheid en liefde, gewoon zoals we zijn, zonder angst en wéér die pijn

eens heb ik geleerd dat liefde alleen maar pijn kan zijn
leer jij mij alsjeblieft dat liefde fijn mag zijn

En dat, mijn allerliefste, probeer je nu al bijna 3 maanden lang

Jij hebt voor mij gevochten terwijl ik je telkens opnieuw afwees

Maar dat hield je niet tegen

Je kunt niet beseffen wat dat voor mij betekent.

Voor het eerst voel ik liefde, oprechte liefde, onvoorwaardelijke liefde.

Voor het eerst doet dit geen pijn, moet ik geen masker dragen, open ik de deur van mijn metershoge muren.

Liefde, affectie, aanrakingen doen geen pijn meer, maar voelen goed en dat ... 

dat komt allemaal door jou!

Liefje, ik hou zielsveel van jou