Ik word Gek

Het gaat gewoon niet meer, mijn lichaam en mijn geest zijn niet meer in balans. Mijn geest zegt STOP en mijn lichaam kan niet stoppen met blijven gaan. Van ellende loop ik toertjes in de gangen van het ziekenhuis om mijn lichaam wat rustiger te maken. Om daarna weer in tranen uit te barsten op mijn bed omdat het echt niet gaat. Ik weet niet meer wat ik moet doen, maar ik heb steeds meer het gevoel dat ik de controle aan het verliezen ben.
In mijn hoofd heb ik allerhande dwanggedachten, ik wil mezelf constant pijn doen omdat dat de spanning verminderd, ik denk veel aan zelfmoord. En dan telkens van de verpleging te horen krijgen 'je moet er in geloven, dan komt het wel goed'. Oh wat ben ik dat zinnetje beu gehoord.
Ik heb veel verdriet omdat het telkens weer misloopt in mijn leven, ik wil zo graag maar het lukt gewoon niet. Elke keer ik weer in het 'echte leven' kom, loopt het mis. En dat gaat zo al 1,5 jaar door, ik kan dat gewoon niet meer aan. Psychisch lijden wordt vaak onderschat, maar het is echt een marteling.

Donker is de nacht

En niet veel lichter zijn de dagen

Hoe vind ik nog de kracht

om deze ziekte te dragen?

Ik verlang zo naar de tijd

dat ik vrolijk was en blij

Gewoon een vlotte meid

waar zit dat verstopt in mij?

Depressie, een worsteling elke dag

Je vreselijk voelen en geduld hebben

Nog even, nog even

Dat moet ik 100 keren horen