Het is een hele tijd geleden dat ik nog geschreven heb, dit komt doordat ik net een geweldige en heel rustgevende vakantie achter de rug heb. Vrijdagavond ben ik thuisgekomen.
Ik ben met twee vrienden naar een bungalowpark met subtropisch zwembad geweest. Ik heb mij sinds heel lang nog eens volledig kunnen ontspannen en weinig negatieve gedachten gehad. We hebben superleuke activiteiten gedaan, maar hebben vooral als heel rustig aan gedaan en dat heeft me veel deugd gedaan. Ik was volledig weg uit de sleur van het dagelijkse leven, de druk van de maatschappij, ... Het enige waar ik aan dacht was hoe zalig de rust en stilte wel niet was.
Nu ben ik twee dagen terug thuis en voel ik me alweer helemaal gestrest en opgefokt. School begint volgende week en ik start met 3 examens om mijn beginniveau in te schatten. Ik heb hier al heel veel stress voor, ik heb ook helemaal geen zin in school want ik heb het gevoel dat ik dat op dit moment helemaal nog niet aankan. Ik voel me vaak zo nutteloos, bij alles wat ik moet doen heb ik het gevoel dat ik het niet ga aankunnen of dat ik er te moe voor ben of dat het wel te veel werk zal zijn, ... Ik ben al deze gedachten beu, ik wil gewoon mijn normale leven terug, zoals het vroeger was, voor mijn depressie. Niet dat ik toen zo gelukkig was want ik heb 'een traumatische kindertijd gehad en een slechte jeugd', al klinkt dit heel kort door de bocht en vind ik het gek om dat zo over mezelf te zeggen. Dit is hoe anderen het over me zeggen.
Maar al was het vroeger ook heel moeilijk, toch kon ik een paar jaar geleden nog wel genieten van veel dingen, had ik een geweldige studententijd en had ik het gevoel dat ik mijn leven nog volledig in de hand had. Nu weet ik wel, door de vele therapieën, dat dit allemaal maar fake was en die luchtbel ooit een keer zou springen, maar toch. Ik vond het toen toch beter dan hoe ik me nu voel, als was het allemaal maar vluchtgedrag en niet hoe ik mij echt voelde of hoe ik echt was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten