Een hectisch dagje gehad vandaag.
Ik was heel vroeg wakker en toch pas tegen 11u uit mijn bed geraakt. Weer zo'n dag met weinig fut, weinig zin en weinig hoop. Uiteindelijk ben ik toch aan het joggen geraakt, het enige wat er voor kan zorgen dat ik weinig tot niet kan nadenken. Als ik kon zou ik 5 keer per dag gaan joggen, maar ik ben al fier elk dag dat ik ben geweest!
Het ging vandaag ook moeilijk met mijn moeder. Ik heb jullie nog niet verteld dat mijn moeder schizofrenie heeft, een ernstige persoonlijkheidsstoornis. Dit, samen met nog andere onaangename factoren, heeft er voor gezorgd dat ik al van in mijn kindertijd de moederrol op mij heb genomen. Nu gaat het het laatste jaar wel beter met haar doordat ze eindelijk medicatie wil nemen en dat doet wel veel. Vandaag ging het toch wel moeilijker en dan heeft ze veel zorg en aandacht nodig, vooral van mij. Het voelt dan net alsof ik de moeder ben en zij het kind van 6 jaar. Van gespannen door het huis lopen, tot huilen van de angst, tot eisen dat ik geen seconde van haar zijde wijk,... omdat ze ervan overtuigd is dat 'de mensen' slechte dingen met ons van plan zijn. Uiteindelijk heb ik haar weer tot rust gekregen met een tas thee, een kommetje rijstpap en gezellig samen film kijken. Maar het was toch vermoeiend en vooral vaak frustrerend omdat het onmogelijk is haar te overtuigen dat haar wanen geen realiteit zijn en dat ze niet zo angstig hoeft te zijn want dat er eigenlijk helemaal niks aan de hand is.
Maar ik hou zoveel van mijn moeder dat ik alles voor haar zou doen. ook al heeft ze mij als kleine baby al in de steek gelaten, heeft ze mij als 5 jarig kleutertje gebruikt om haar medicijnen op uit te testen, moest ik als 8 jarige haar troosten als ze angstig was en op de uitkijk staan voor 'de mensen' die slechte dingen met haar van plan zijn, ... Mijn kindertijd heeft vooral gedraaid rond de wanen, hallucinaties, het roekeloze gedrag, de verschillende zelfmoordpogingen, ... van mijn moeder. Toch heb ik al die jaren voor haar gezorgd, want ze is mijn moeder en ze heeft er niet voor gekozen om die akelige rotziekte te krijgen.
Het was een vermoeiende, niet altijd gemakkelijke dag maar ik heb wel leuke vooruitzichten. Morgen ga ik voor 5 dagen met 2 vrienden 'herbronnen' in een rustig bungalowpark met subtropisch zwembad.
Ik zal de komende dagen dus minder kunnen schrijven, tot vrijdag allemaal!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten