dinsdag 15 september 2015

wat moet ik nu?

Zou je me missen?
Als ik dood ben.
Zou je me dan missen?
Of me uit je gedachten wissen?

Zou je me missen elke dag?
Of gewoon verdergaan met een lach?

Misschien ben ik straks weg.
Ben ik hier niet meer.
Zou het je pijn doen?


Ik voel me vandaag heel slecht en zoals meestal wordt dat gevoel 's avonds het sterkst. Ik zie altijd op tegen de avond, op de ene of de andere manier voel ik mij dan altijd heel eenzaam en depri.
Ik word gekweld door zelfmoordgedachten, constant. En als er iets is dat ik nu even uit mijn hoofd zou willen gooien zijn het die zelfmoordgedachten wel. Ik word er paranoia van, helemaal opgedraaid en gek. Zou ik het doen? Zou ik gewoon gaan voor de korte pijn en mijn leven beëindigen? Of zou ik toch nog even doorzetten? Uiteindelijk wil ik ook niet echt doodgaan, maar het gaat nu al zo lang slecht met me dat ik het gewoon niet meer uithoud. Ik heb al veel professionele hulp gezocht en therapieën gedaan, maar na een tijd word ik gewoon hopeloos. Ik weet gewoon niet meer wat ik nog kan proberen om mij weer beter te gaan voelen. 
De drang om mij te verwonden word ook weer sterker. Ik heb dit tijdens mijn opname een aantal maanden heel vaak gedaan. Het hielp me om mijn psychische pijn te verzachten. Maar ik ben hier heel bewust mee gestopt omdat ik die vieze littekens niet meer op mijn lichaam wou. Het was heel moeilijk om hier mee te stoppen, ontzettend moeilijk. Maar ik was zo blij toen ik het al een tijd niet meer had gedaan en de drang ook steeds minder werd. Ik heb daardoor wel een ander probleem gekweekt en dat is kalmerende medicijnen nemen, veel te veel, om mezelf even te verdoven. Maar dat leek me minder erg en niemand kon het zien. Maar eigenlijk is het een vreselijk goedje en ook heel verslavend dus ook daar wil ik mee stoppen. Maar nu is het mezelf pijn doen er weer bij en ik weet gewoon niet meer hoe ik moet omgaan met al die dingen die ik niet wil doen maar toch constant doe om toch maar een manier te zoeken om met alle pijn om te gaan. 

Dank u aan alle mensen die toch achter me staan, die me bemoedigende woorden geven, die me letterlijk en figuurlijk ondersteunen want dat doet echt heel veel deugd.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten